Colofon

Naar inhoudsopgave

Schrijver: Arjen Meijer

Redactie: Hans de Rond

Fotografie: Arjen Meijer

Ontwerp en opmaak: Twin Media (Marsha van Haaften/ Maarten Bosch)

ISBN: 9789491 141034

3DE5 is een uitgave van Alforto

Copyrights

© 2012, Arjen Meijer

Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en / of openbaar gemaakt door middel van druk, fotokopie, microfilm of op welke manier andere manier dan ook, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. Citeren uit het boek mag, graag met bronvermelding.

Voorwoord

In 1989 overleed mijn zus Anneke. Ze was pas moeder geworden van een gezonde baby. Door haar zwangerschap kreeg ze zelf epilepsie. Op een ochtend kreeg ze een aanval en stikte in haar eigen tong. Ze werd maar 34 jaar.
Deze schokkende gebeurtenis zette mij aan het denken over de grote vragen in het leven. Vragen over zingeving die waarschijnlijk bij iedereen vroeg of laat in beeld komen. Waarom zijn we op deze wereld? Waarom ben ik hier? Wat wil of moet ik met het leven? Wat wordt er van mij verwacht?
Ik startte een speurtocht in de filosofie en psychologie en ontdekte dat er heel verschillend over zingeving wordt gedacht. Iedere cultuur geeft zijn eigen antwoorden. Deze constatering leidde tot nieuwe vragen. Waarom denken mensen zo verschillend over zingeving? Waarom gedragen mensen zich zo verschillend? Waarom gedragen mensen zich zoals zij zich gedragen?
Ook in mijn werk zag ik grote verschillen tussen mensen. Ik vroeg mij af waarom de ene persoon in vergelijkbare omstandigheden veel succesrijker is dan de ander. Welk gedrag leidt hiertoe en hoe komen we tot dat gedrag? Het viel me op dat mensen vaak voorspelbaar gedrag vertonen. Vanwaar die voorspelbaarheid? Kortom, ik wilde menselijk gedrag - het denken en doen - kunnen duiden.

Over het denken en het gedrag van de mens bestaat een overvloed aan briljante theorieën en geschriften. Het is de mensheid echter niet gelukt om daar een eenduidig beeld in te vinden. De bestaande theorieën zijn even briljant als moeilijk met elkaar in verband te brengen. De theorieën lijken meer op een grabbelton dan op een samenhangend raamwerk.
Om toch een raamwerk te scheppen, heb ik in 2001 de belangrijkste bouwstenen die het gedrag van mensen vormgeven op een rij gezet. Al doende ontwikkelde zich een nieuwe redenatie. Om niet de zoveelste onbewezen theorie aan het papier toe te vertrouwen, heb ik lang gewacht met het publiceren van mijn bevindingen. De gedachtegang is echter zo sterk en verklaart zoveel, dat ik de stoute schoenen aantrok. In 2002 besloot ik vragen over succes voor te leggen aan hoogleraar Psychologie Dr. Willem A. Wagenaar. Hij heeft mij enorm geholpen in het versterken, aanvullen en structureren van mijn redenatie. Ook heb ik mijn redenatie voorgelegd aan Dr. Willem Hofstee, die mij adviseerde mijn gedachtegoed toch vooral te publiceren. Vandaar dit boek.

Zelf ben ik overtuigd van de juistheid van mijn redenatie. In de ruim tien jaar dat ik er onderzoek naar deed, heb ik haar niet kunnen betrappen op basisfouten. Mijn theorie is echter niet wetenschappelijk getoetst en met dubbelblinde proeven onderbouwd. Ik hoop dat universiteiten hierin het voortouw nemen en de gedachtegang achter 3DE5 (nog) steviger verankeren.
In de wetenschap is een theorie nooit af. Ik zie mijn redenatie dan ook als een eerste stap op weg naar een complete beschrijving van het menselijk gedrag. De vervolgstappen maken de redenatie alleen maar sterker en gemakkelijker te begrijpen. Aanvullingen en verbeteringen zie ik dan ook met belangstelling tegemoet.

Dit boek begon als een zoektocht naar de zin van het leven en eindigde als een structurele basis en allesomvattende verklaring voor het gedrag van de mens. Ik hoop dat dit boek u op een andere manier laat kijken naar uzelf en de mensen om u heen. Met dit boek zult u een beter inzicht krijgen in de structuur die ten grondslag ligt aan het menselijk gedrag. Daardoor krijgt u meteen antwoord op de vraag naar de zin van het leven.

 

Arjen Meijer, 14 november 2011

 

Confucius Confucius zag eens twee jongens twisten en vroeg hen waarom. De eerste zei: “Ik beweer dat de rijzende zon het dichtst bij ons staat, want dan lijkt ze zo groot als een karrenwiel. 's Middags lijkt ze niet groter dan een bord, dus is ze dan het verst van ons verwijderd”. De andere jongen zei: “Onzin! Wanneer de zon rijst, is ze lijkbleek en koud, maar 's middags gloeit ze als een oven. Wat dichtbij is, geeft de meeste warmte; wat veraf is, verwarmt nauwelijks. Wat denkt u?” De meester wist niet wat te antwoorden en de kinderen schaterden. “Kijk eens aan, dat is dan de man die beweert dat hij de waarheid in pacht heeft!”

Naar leeswijzer