De strategie van organisaties hangt sterk af van de wijze waarop managers in die organisatie problemen analyseren, besluiten nemen, op signalen reageren en besluiten uitvoeren. Als men met een organisatie een nieuwe koers wil inslaan, dient men er rekening mee te houden in hoeverre de mensen in de organisatie bereid en in staat zijn om deze koers te volgen en te realiseren. Daarbij speelt de cultuur van de organisatie een grote rol. Bij een bepaalde strategie past een bepaald patroon van bekwaamheden en een bepaald cultuurpatroon. De mentaliteit in een bedrijf voor massaproductie is nu eenmaal anders dan die in een hotel; de mentaliteit van een maatkleermaker verschilt van die van een confectieatelier. Beslissingen van een onderneming om te veranderen van producten of markten kunnen zodanige veranderingen meebrengen in de wijze van produceren en met name in de wijze waarop men met de markt omgaat, dat men vaak op ernstige – en soms onverwachte – problemen bij de mensen stuit.
Bij strategische beleidsvorming spreken wij over een fundamentele vorm van beleid, namelijk het totale ondernemingsbeleid, gerelateerd aan een reële omgevingsverkenning. Dan is het maar de vraag in hoeverre het op een gegeven moment in een organisatie aanwezige management bestaat uit mensen die strategisch kunnen denken en strategische beslissingen kunnen nemen. De persoonlijke geschiktheid om strategisch te denken en strategische beslissingen te nemen, noem ik hier strategische mentaliteit. Vooralsnog is het niet meer dan een etiket voor wat wellicht een aantal zeer uiteenlopende factoren zou kunnen blijken te zijn. Praktisch gesproken komt het vaststellen van de mate waarin strategische mentaliteit aanwezig of afwezig is neer op een psychologische feasibilitystudie voor strategisch management.
In het onderstaande presenteer ik een model van zeven cognitieve niveaus dat mede naar aanleiding van Bloom in Nederland ontwikkeld is door Von Sassen. Dit model is ontwikkeld in het kader van onderwijs aan volwassenen en met name management development. De volgende niveaus worden daarin onderscheiden:
Op basis van het werk van Jaques kunnen managers zes of misschien zeven time-spanniveaus onderscheiden:
Strategisch denken veronderstelt de bekwaamheid om ten minste op het vierde niveau te opereren, en aan taken met een time-span van twee tot vijf jaar te werken. Dat is juist het niveau waarop mensen schaars beginnen te worden.
Samenvattend:
wat betreft het cognitieve profiel wordt strategische mentaliteit gekenmerkt door een combinatie van empirisch leren en rationeel leren; door het kunnen opereren op het zesde cognitieve niveau – dat van helikopterview – en door het hebben van het vierde time-spanniveau, van twee tot vijf jaar.
We kunnen aannemen dat een manager voldoende strategische mentaliteit bezit wanneer hij aan het volgende profiel voldoet:
Bron: (Bron: Intermediair 16 januari 1981 Drs. H.W. ten Dam)
Datum laatste inhoudelijke wijziging 20 april 1999.