De strategie van organisaties hangt sterk af van de wijze waarop managers in die organisatie problemen analyseren, besluiten nemen, op signalen reageren en besluiten uitvoeren. Als men met een organisatie een nieuwe koers in wil slaan, dient men er rekening mee te houden in hoeverre de mensen in de organisatie in staat zijn en bereid zijn om deze nieuwe koers in te slaan en te realiseren. Daarbij speelt de cultuur van de organisatie een grote rol. Bij een bepaalde strategie past een bepaald patroon van bekwaamheden en een bepaald cultuurpatroon. De mentaliteit in een bedrijf voor massaproductie is nu eenmaal anders dan de mentaliteit in een hotel, de mentaliteit van een maatkleermaker anders dan de mentaliteit van een confectie-atelier. Beslissingen van een onderneming om te veranderen van producten of markten kunnen dusdanige veranderingen meebrengen in de wijze van produceren en met name in de wijze waarop men met de markt omgaat, dat men vaak op ernstige en soms onverwachte problemen bij de mensen stuit.
Bij strategische beleidsvorming spreken wij over een fundamentele vorm van beleid, namelijk het totale ondernemingsbeleid gerelateerd aan een reële omgevingsverkenning. Daar is het maar de vraag in hoeverre het op een gegeven moment in een organisatie aanwezige management uit mensen bestaat die strategisch kunnen denken, strategische beslissingen kunnen nemen. De persoonlijke geschiktheid tot strategisch denken en strategisch beslissingen kunnen nemen, noem ik hier strategische mentaliteit.
Vooralsnog is het niet meer dan een etiket voor wat wellicht een aantal zeer uiteenlopende factoren zou kunnen blijken te zijn. Praktisch gesproken komt het constateren van de mate waarin strategische mentaliteit aanwezig of afwezig is neer op een psychologische feasibility-studie voor strategisch management.
In het onderstaande presenteer ik een model van zeven cognitieve niveaus dat mede naar aanleiding van Bloom in Nederland ontwikkeld is door Von Sassen. Dit model is ontwikkeld in het kader van onderwijs aan volwassenen en met name management development. De volgende niveaus worden daarin onderscheiden:
Op basis van het werk van Jaques kunnen managers zes of misschien zeven time-span niveaus onderscheiden:
Strategisch denken veronderstelt de bekwaamheid om ten minste op het vierde niveau te
opereren, en aan taken met een time-span van twee tot vijf jaren te werken. Dat is juist
het niveau waarop mensen schaars beginnen te worden.
Samenvattend:
wat betreft het cognitieve profiel wordt strategische mentaliteit gekenmerkt door een
combinatie van empirisch leren en rationeel leren, door het kunnen opereren op het zesde
cognitieve niveau, dat van helikopterview, en door het hebben van het vierde niveau, van
twee tot vijf jaren.
We kunnen aannemen dat een manager voldoende strategische mentaliteit bezit wanneer hij aan het volgende profiel voldoet:
Bron: (Bron: Intermediair 16 januari 1981 Drs. H.W. ten Dam)
Datum laatste inhoudelijke wijziging 20 april 1999.