Vrouwen bereiken zelden het bestuur. In de "Fortune 500" bedrijven is negentig procent van topmanagers man. Waarom bereiken vrouwen zelden de toppositie in bedrijven?
Een van de redenen kan zijn dat ze het werk anders bekijken dan mannen. Volgens Catherine Hakim van the London School of Economics vinden mannen drie keer vaker dan vrouwen dat hun leven in het teken staat van werk. Vrouwen willen kansen en mogelijkheden, maar niet een leven dat bepaald wordt door werk.
Een andere reden is dat het gedrag van vrouwen ze nadeel oplevert, zelfs op de banenmarkt. Uri Gneezy en collega's van de Chicago Business School tonen aan dat mannen en vrouwen een gehele andere zienswijze hebben op competitie. Ze lieten bijvoorbeeld studenten een eenvoudig doolhof oplossen op een computer. In de eerst groep kreeg iedereen euro 0,50 per opgelost probleem betaalt; in tweede groep kreeg alleen de persoon die de meeste puzzels had opgelost euro 3. Vrouwen gedroegen zich in beide groepen hetzelfde. De gemiddelde man daarentegen presteerde in tweede groep 50% beter dan in de eerste.
Een tweede studie met lichamelijke taken geeft vergelijkbaar resultaten. Wanneer negen en tien jaar oude kinderen alleen een hardloop wedstrijd lopen, halen jongens en meisjes dezelfde tijd. Als ze in tweetallen lopen, verandert de tijd voor meisjes nauwelijks. Jongens lopen echter sneller als ze samenlopen met een andere jongen en nog sneller als ze tegen een meisje lopen. Uri Gneezy wijst erop dat als mannen meer hun best doen als ze strijden voor de winst, mannen veel vaker terecht komen op de topposities zelfs als de baan niet vereist dat ze een winnaarsmentaliteit hebben. Sollicitatie op zich is namelijk erg competitief.
Naast het andere kijk op leven en de andere manier van wedijveren met elkaar, doen vrouwen het in de banenmarkt slechter dan mannen door een andere manier van onderhandelen. Linda Babcock van de Carnegie Mellon Universiteit ontdekte dat mannen die net starten gemiddelde 7,6% meer salaris verdienen dan vrouwen. Ze vroeg vervolgens wie het eerste salaris aanbod eenvoudig weg aanvaarde en wie meer salaris vroeg. 7% van de vrouwen vroeg meer salaris vergeleken met 57% van de mannen. Gemiddeld kregen de onderhandelaars euro 4.000 meer; vrijwel het verschil tussen het salaris van mannen en vrouwen.
Linda Babcock denkt dat vrouwen zich oncomfortabel voelen tijdens de onderhandelingen omdat ze denken dat het niet gepast is, of dat ze geen recht hebben om meer geld te vragen, of dat ze denken dat ze de relatie met het werkgever kunnen beschadigen. Vrouwen voelen zich juist na afloop ongelukkig en mistroostig als ze zien dat mannen meer salaris vroegen en kregen.
Verder blijken veel vrouwen voor hun dertigste hun bedrijfscarrière te onderbreken (voor het krijgen van kinderen). Het IMD in Lausanne neemt gewoonlijk student van ongeveer 30 jaar aan. Slechts 16% van deze MBA studenten is vrouw. Toch zegt het IMD een evenredige afspiegeling van het aantal vrouwen op de vereiste management posities toe te laten. Korte carrières geven statistisch minder kans op topposities.
Kortom, door alles te geven, te gaan voor de winst, beter te onderhandelen en hun bedrijfscarrière langer voort te zetten kunnen vrouwen net zoveel bereiken als mannen. Of weten vrouwen iets wat mannen niet weten? Gaan ze bijvoorbeeld niet voor topposities maar voor hun eigen bedrijf?
Bron: Women, be a man. The Economist June 28th 2003 en Women and MBA's The Economist June 14th 2003
Datum laatste wijziging 28 november 2003.