Voor of tegen de doodstraf?

122 landen hebben in praktijk de doodstraf afgeschaft. Amerika, India, Zuid-Korea, Taiwan en Japan zijn de enige democratieën die de doodstraf nog uitvoeren. Hiernaast passen 19 niet-democratieën de doodstraf nog toe. In totaal zijn in 2007 in 51 landen doodstraffen uitgesproken. Amnesty geeft aan dat in 2007 minimaal 1.252 personen zijn geëxecuteerd in 24 landen: 470 in China (0,4 mensen per miljoen inwoners), 317 in Iran (0,5 mensen per miljoen inwoners), 143 in Saoedi-Arabië (5,8 mensen per miljoen inwoners),Pakistan 135 (0,8 per miljoen inwoners) 42 in de Verenigde Staten (0,1 mensen per miljoen inwoners) en de rest in andere landen. Amnesty denkt dat het echte aantal hoger is. In deze getallen zitten natuurlijk niet de vele moorden die door politie, militairen of doodseskaders zijn gepleegd. Deze terreur is echter niet te vergelijken met de doodstraf die door een openlijke, vaak door de meerderheid ondersteunt, wettelijk stelsel wordt opgelegd.
Mogen we de wettelijke doodstraf wel toe passen?

Tegen de doodstraf

Nee. We pleiten voor afschaffing van de doodstraf omdat:

• In de praktijk blijkt dat de doodstraf geen afschrikking vormt voor het begaan van moorden. In Amerika, het land met de meeste moorden per hoofd van de bevolking, worden jaarlijks ongeveer 22.000 moorden gepleegd. Hiervan komen ongeveer 3.000 zaken in aanmerking voor de doodstraf. In deze zaken krijgen slechts 250 personen de doodstraf en worden slechts 22 mensen daadwerkelijk terechtgesteld. De kans om veroordeeld te worden is zo klein dat een moordenaar erg ongelukkig is als hij! geëxecuteerd wordt. Bovendien is een levenslang verblijf in de gevangenis wellicht een grotere afschrikking dan de doodstraf.
• De doodstraf misbruikt kan worden om tegenstanders van de regering uit de weg te ruimen. Onder vele valse beschuldigingen kan iemand gemakkelijk worden veroordeeld en daarmee politiek voor altijd worden uitgeschakeld. Voor een veelheid van "overtredingen" kan de doodstraf uitgesproken worden. Variërende van overspel, het beledigen van een regeringsfunctionaris, godslastering en zelfs het simpelweg oneens zijn met de machthebbers. Dat dit dodelijk is voor de democratie hoeft geen betoog.
• Het niet altijd duidelijk is dat de veroordeelde echt schuldig is. Aangezien de doodstraf onherroepelijk is, is dit een zwaarwegend argument. De justitie is verre van feilloos. In Amerika zijn bijvoorbeeld sinds 1973 123 mensen vrijgelaten nadat nieuw bewijsmateriaal, bijvoorbeeld DNA analyses, aantoonde dat ze ten onrechte ter dood waren veroordeeld. Sinds 1976 zijn in Amerika meer dan 1.099 mensen geëxecuteerd. De verhouding vrijgelaten/ter dood gebracht komt hiermee uit op een op negen. Niemand weet echter hoeveel onschuldige mensen in deze groep van 1.099 ter dood gebracht zijn. Het maken van dit soort onherstelbare, onherroepbare fouten kunnen we ons niet veroorloven
• We ons de kosten van de gevangenissen gemakkelijk kunnen veroorloven.
• Wraak niet een geldige reden is voor straf. Het martelen van personen beschouwen we als onmenselijk en primitief. Laten we het moorden hier ook bij rekenen.

Amerika tegen afschaffing

Waarom zijn de Amerikanen zo vastbesloten om de doodstraf te handhaven terwijl bijna alle ontwikkelde democratieën het hebben afgeschaft en het nu bezien als barbaars? Voor Europese regeringen is afschaffing van de doodstraf een prioriteit en rechtstreeks verbonden met de mensen rechten. Turkije moest in 2002 eerst de doodstraf afschaffen voordat de onderhandelingen over de toetreding tot de Europese Gemeenschap verder konden gaan. De Amerikaanse regeringen houden echter vol dat de doodstraf niets met mensenrechten heeft te doen. Ze bieden grootte tegenstand tegen de Europese pogingen om afschaffing van de doodstraf tot internationale norm te verheven.

Wraak namens familie

Franklin E. Zimring schrijft in zijn boek "The Contradictions of American Capital Punishment" dat de Amerikanen executies niet zien als een daad van een op grote afstand staande of zelfs onbetrouwbare overheid of een misdaad beheersingsmethode, maar als een instrument van dorpsrechtspraak; een vorm van wraak namens de familieleden van de slachtoffers.

Goedkeuring

Van 1850 tot 1940 werden vele negers opgehangen en doodgeschoten door lokale volksjustitie. In de zuidelijke en zuidwestelijke staten waarin dit lang is getolereerd (en daarmee impliciet is goedgekeurd) executeren ze nog steeds personen (voornamelijk negers). Ongeveer dertig andere Amerikaanse staten kunnen de doodstraf formeel toepassen, maar die voeren de doodstraf niet meer uit. Jaarlijks sterven nu meer mensen in de dodencel, dan op de elektrische stoel.

Aantal voltrokken doodstraffen in de Verenigde Staten van Amerika van 1976 tot 14 december 2005

Zie ook Mogen we in navolging van euthanasie zelfdoding of zelfmoord toestaan?

Datum laatste inhoudelijke wijziging 15 april 2008.

Did you see an error? Mail us. We are grateful to you.